Bu sene ikinci defa şaşırdık. Ama bunlar olumlu şaşırmalar. Önce Engin Günaydın Vavien ile karşımıza çıktı. Doğrusu oldukça iyi bir senaryo ile karşımıza geleceğini beklemiyorduk. Ve Vavien'i çok beğendik. Şimdi sıra Ata Demirer'de. Eyvah Eyvah beklediğimden çok daha iyi bir film. Sağlam bir senaryosu olan iyi bir komedi (bazen espriler aksıyor, yer yer de gereksiz bölümler var ama bunları hoşgörün). Sinemadan çıkarken keyifli çıkıyorsunuz.
Geyikli'de yaşarken, kendisine öldü denilen babasının yaşadığını öğrenince İstanbul'a babasını aramaya gelen klarnetçi Hüseyin'in hikayesi Eyvah Eyvah. İstanbul'da şarkıcı Firuzan ile tanışıyor.
Ata Demirer'in yarattığı karakter Hüseyin Badem çok iyi. Artık Türk Sineması da çok boyutlu karakterler yaratmayı başarıyor. Hüseyin ilginç, hiç prototip değil. Film boyunca adım adım onu keşfediyoruz. Kanımız acaip kaynıyor. Kahraman da değil, gerçek bir insan. Ata Demirer bu tiplemede çok başarılı. Hiç abartısız son derece doğal bir oyun sergiliyor.
Demet Akbağ ise yine her zaman olduğu gibi Firuzan'da döktürüyor. Bugüne kadar hangi rolde izlediysem hep hayran kaldım. Çok farklı karakterlerde sanki hep Demet Akbağ'mış gibi duran ama her yarattığı karakter ile belleklerimizden silinmeyen bir yetenek. Ben hep Catherine Deneuve ile kıyaslarım Akbağ'ı. Deneuve de her filminde aynı Deneuve'dür. Ama aynı Deneuve binbir kişiliğe girer çıkar, hepsine de bayılırız. Ben bu filmde de Firuzan'ı çok sevdim.
Ata Demirer güzel bir komedi yazmış. İyi çekilmiş. Oyunculuklar çok iyi. Seyirciden de ilgi görüyor Eyvah Eyvah. Düzeyli komedilerin de gişe yapabileceğini ispatlamış oluyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder